Eveeeett. Cuma günü milli maçtaydık eşimle.
Kendisine çoktandır rica ediyordum beni maça götürmesi için. Koyu Gsli olduğu için arenadaki bütün maçlara gider. Ama beni götürmeyi hep reddediyor. Neyse ki milli maç için bilet alıp bana sürpriz yapınca ben de ilk kez maça gitmiş bulundum :)
Otoparklar açık olmadığı için stada yakın bir yere arabamızı bırakıp metrobüsle Seyrantepe'ye gittik. Ama o nasıl bir gidiş. Metronun merdivenlerinden indikçe artan bir kalabalık. Bir de üstüne eşiminin "Bu daha hiç bir şey" demesi beni iyice ürküttü çaktırmasam da :) Kocaman bir kalabalıkla metrobüse bindik, hemen kendime bir yer bulma çabasındaydım ki, sağolsun asil bir beyefendi bana yer verdi de oturabildim. Mis(!) kokular eşliğinde 2 dakikalık yolculuğumuzu tamamladık. Ama asıl olay ordan sonra başladı. Koştura koştura turnikemize gittik ve Arena'ya girmiş olduk. Aman Allah'ım!! O ne büyük bir stad. Hoş görmüş olduğum hali hazırda başka bir stadyum yok; ama neyse boşver çaktırmayalım :p
Biletlerimizi Biletix'ten satın aldığı için eşim, yerlerimizi seçme şansı olmamış. En öndeydik ve stadın içinde futbolcuların yanında gibiydik. Benim gibi futbol özürlüsü biri için pek anlamlı değildi tabi o seviyeden :p
Önceleri tepedeki scoreboarda ne kadar kaldı diye bakıp bakıp durdum; ama sonra bi baktım ilk yarı bitmiş gitmiş. Heyecanlanıyor insan ister istemez, top ordan oraya uçup duruyor, gol atacak karşı takım diye ödün kopuyor. Bir de bi olay var kı, bu adamların maçı stadda izlerken bile ağızları durmuyor :)
Yalnız bana en komik gelen olayı anlatayım size; Kazakistan durumu 1-1 yapınca golü atan futbolcuydu yanılmıyorsam Türklerin yaptığı tezahuratlara inat geldi hemen önümüzde elini kulağına getirip "efendiimm, duyamadım" tarzında bir hareket yaptı. Eşim ayağa kalkıp bir celallendi bu duruma; ama bana çok komik geldi. Empati lütfen diye uyardım kendisini de :Pp
Maç 1-1 olunca son dakikalara doğru eşim, kalabalığa kalıp perişan olmayalım diye erkenden çıkardı beni. İlk gittiğim maçın skoru bu mu olacak diye çok vahlandım. Ama bir yandan da çok korktum gol olacak diye; hatta "gol olmasa bari yeaa" dedim itiraf edebilirim :)) Tam biz çıkış kapısından çıkarken "gooooooll" sesiyle şoka uğradık, birbirimize sarılıp hoplayıp zıpladık, golü görememiş olsak da :)
Böylece ilk gittiğim maçta da yüzümüz gülmüş oldu. Ya kaybetseydik, bir totem olacaktım ve maçlara götürülmemek için sözde geçerli bir sebep olacaktım mazaallah :p
İşte böyle gençler. İnşallah bundan başka da bu tarz maceralarım olur. Duyuyorsun dimi beni Sayın Oviç :)
3 yorum:
Son 3 dakika kala cıktık:)Türk Telekom Arena 55.000 "insan" kapasitesine sahip ancak tek bir yol ve "kapısı" olan, Türk kafasının en özel örneklerinden biri durumunda şu an. 23 ocak 2011 Galatasaray Sivasspor maçı'nda gördüğüm stadyum ile 2 eylül 2011 tarihinde oynanan Türkiye-Kazakistan maçı'nda gördüğüm stadyum arasında "hiç ama hiçbir fark yok". Kombineleri fahiş fiyata satmayı biliyorlar. Neymiş Dünya'nın en modern stadıymış. Kendisi güzel ama ama ah bir de yapılamayan yolları... Kübra Reis kurtar bizi bu durumdan. Olaya bir el at :))
Kübişim biz de yoldayken arabada radyodan dinledik maçı. Son dakikalarda spiker "evet, bazı seyirciler stadı terketmeye başladı.." dediğinde içimden geçirmedim değil.. Dedim bizimkiler de çıkmışlardır kesin trafiğe kalmamak için. :D Nitekim öyleymiş. :)
Olsun, en azından yendik.. iyi tarafından bakmak lazım! ;)
En güzel anını kaçırmışsınız, ben de TVden bi tek o anı izledim :)) Kayseri'de Kadir Has stadı var sen bilmezsin de muhtemelen oviç bilir:) orası da koskocamn bi yer, ama tek giriş çıkışlı değil :)
Yorum Gönder